Page Nav

HIDE

Grid

GRID_STYLE

Pages

Classic Header

{fbt_classic_header}

Breaking News

latest

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ - Καρδιοαναπνευστική ανάνηψη

Σήμερα θα αναφερθούμε στην καρδιοαναπνευστική ανάνηψη και για το τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που ο πάσχων δεν αναπνέει και η καρδιά...

Σήμερα θα αναφερθούμε στην καρδιοαναπνευστική ανάνηψη και για το τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που ο πάσχων δεν αναπνέει και η καρδιά του σταματήσει να λειτουργεί.



ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΗΨΗ

Αν ο πάσχων δεν αναπνέει και η καρδιά του έχει σταματήσει να λειτουργεί, είναι επείγον να γίνουν κάποιες ενέργειες οι οποίες σα σκοπό έχουν να επαναφέρουν την αναπνοή και την κυκλοφορία ώστε να διατηρηθεί η παροχή οξυγόνου προς τον εγκέφαλο. Έτσι λοιπόν, φροντίζουμε πρώτα για την αναπνοή και ύστερα για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας.

Έλεγχος Αναπνοής: Αν έχουμε ένα καθρεφτάκι το βάζουμε μπροστά στο στόμα του παρατηρώντας αν θολώνει, πράγμα που είναι σημάδι ότι ο άρρωστος έχει αναπνοή. Αν δεν έχουμε καθρεφτάκι τότε βάζουμε το αυτί μας κοντά στο στόμα του αρρώστου οπότε ακούμε αν αναπνέει ή όχι, ενώ μπορούμε συγχρόνως να παρατηρούμε τον θώρακα και την κοιλιά του για να διαπιστώσουμε το κατά πόσο υπάρχουν ή όχι αναπνευστικές κινήσεις. Όταν έχει σταματήσει η αναπνοή είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο πάσχων έχει απώλεια των αισθήσεων.

Συγχρόνως θα πρέπει να βεβαιωθούμε για το αν η καρδιά λειτουργεί ή όχι. Ο καλύτερος τρόπος για να το επιτύχουμε είναι η ψηλάφηση του σφυγμού στην καρωτίδα. Αν υπάρχουν σφυγμοί τότε η καρδιά λειτουργεί.

Η αναπνοή θα ρυθμιστεί με την τεχνική "στόμα με στόμα" (φιλί της ζωής), ενώ η καρδιακή λειτουργία με "εξωτερικές μαλάξεις". Πρέπει όμως να έχουμε υπ' όψη μας ότι αν ο πάσχων παρουσιάζει εξασθενημένη αναπνοή τότε πρέπει να του την ενισχύσουμε. Αν όμως παρουσιάζει εξασθενημένη καρδιακή λειτουργία, δηλαδή αν η καρδιά χτυπά έστω κι αδύναμα, τότε δεν πρέπει ποτέ να επιχειρούμε εξωτερική συμπίεση του θώρακα. 

Οι προσπάθειες ανάνηψης πρέπει να συνεχίζονται όσο δεν υπάρχουν ενδείξεις ανεπανόρθωτης βλάβης του Κ.Ν.Σ. (μεγάλη μυδρίαση, χαλαρή μυική παράλυση, απουσία αυτόματης αναπνοής) αλλά έχει υπολογισθεί ότι η ανάνηψη είναι απίθανη αν η προσπάθεια δεν δώσει απότέλεσμα μέσα σε διάστημα 30 λεπτών. Αυτό πάντως μας υπαγορεύει ότι δεν έχουμε δικαίωμα να σταματήσουμε πριν να περάσουν 30 λεπτά. Η τεχνητή αναπνοή (φιλί της ζωής) γίνεται με τις παρακάτω κατά σειρά ενέργειες:
  1. Έλξη του κεφαλιού προς τα πίσω για να ελευθερωθούν οι αεροφόρες οδοί από τη ρίζα της γλώσσας που πιθανόν να τις αποφράσσει.
  2. Αφαίρεση κάθε αντικειμένου που σφίγγει το λαιμό του πάσχοντα καθώς και καθαρισμός από εκκρίσεις, αίματα, ξένα αντικείμενα (οδοντοστοιχίες, σπασμένα δόντια κ.λ.π.)
  3. Πάρτε βαθειά αναπνοή και εφαρμόστε τα χείλη σας γύρω από τα χείλη του πάσχοντα. ΠΡΟΣΟΧΗ: θα πρέπει να έχουν κλεισθεί τα ρουθούνια του για να μην διαφεύγει απ' εκεί ο αέρας που θα του δώσετε.
  4. Εκπνεύστε δυνατά μέσα στο στόμα του πάσχοντα παρατηρώντας με την άκρη του ματιού σας αν ανεβαίνει ο θώρακας του σε κάθε σας αναπνοή γιατί αν αυτό δεν γίνεται είναι πιθανό να υπάρχει απόφραξη των αεροφόρων οδών, από κάποιο αντικείμενο
  5. Αν η καρδιά χτυπά, πράγμα που ελέγχεται με τον καρωτιδικό σφυγμό, τότε συνεχίστε τις εμφυσήσεις με ρυθμό 16-18 ανά λεπτό. Αν όμως η καρδιά δεν χτυπά, θα πρέπει αμέσως να αρχίσει εξωτερική συμπίεση του θώρακα
Η μέθοδος για εξωτερική συμπίεση του θώρακα είναι η εξής:
  1. Ξαπλώστε χαλαρά τον πάσχοντα ανάσκελα σε σκληρή επιφάνεια.
  2. Δώστε ένα ισχυρό χτύπημα στον προκάρδιο. Στο χτύπημα αυτό δεν πρέπει να φερθείτε "ευγενικά". Ακόμη κι αν σπάσει το στέρνο ή κάποια πλευρά δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι αυτή τη στιγμή αυτό που προέχει, είναι η διάσωση μιας ζωής κι όχι το αν θα σπάσουν κάποιες πλευρές. Το χτύπημα δεν συνίσταται ανεπιφύλακτα στα παιδιά. Αν το χτύπημα δεν αποδώσει, τότε:
  3. Τοποθετήστε τα χέρια στο κέντρο του στήθους, εφαρμόζοντας τη δεύτερη παλάμη πάνω στην πρώτη. Πιέστε τον θώρακα με τη βοήθεια του βάρους του σώματός σας που θα πρέπει να πέφτει πάνω στα τεντωμένα άνω άκρα σας. Κάντε 15 συμπιέσεις (καρδιακές μαλάξεις) με γρήγορο ρυθμό και σε τρόπο ώστε το στέρνο να υποχωρεί 3-5 εκατοστά.
  4. Μετά τις 15 καρδιακές μαλάξεις, δώστε 2 εμφυσήσεις. Ελέγχετε αν η καρδιά άρχισε να δουλεύει, ανά περίπου 2 λεπτά.
  5. Αμέσως μόλις η καρδιά ξαναρχίσει να λειτουργεί, πρέπει να διακοπούν οι συμπιέσεις, αλλά να συνεχιστούν οι αναπνοές στόμα με στόμα μέχρι να αποκατασταθεί η φυσιολογική αναπνοή του πάσχοντα. Αν υπάρχουν 2 άτομα να συνεργαστούν τότε το ένα να κάνει συμπιέσεις, και ανά 5 συμπιέσεις το άλλο άτομο να δίνει 1 εμφύσηση.