Με αυτό τον τρόπο περιγράφει η διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του πανεπιστημίου της Σορβόνης Ευρυδίκη Τρισόν - Μιλσανή την αντιμετώπιση π...
Με αυτό τον τρόπο περιγράφει η διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του πανεπιστημίου της Σορβόνης Ευρυδίκη Τρισόν - Μιλσανή την αντιμετώπιση που έχουν οι Ελληνες που επιστρέφουν στη χώρα τους για να προσφέρουν μετά από χρόνια εξαιρετικής καριέρας στο εξωτερικό.
Μιλώντας στο «Εθνος» η κ. Τρισόν - Μιλσανή, η οποία ήταν διευθύντρια εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Κέντρου Πομπιντού στο Παρίσι και καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης, τονίζει ότι τα χρόνια που έλειψε από την Ελλάδα μέτρησαν αρνητικά για αυτήν.
Παράλληλα με τις άλλες ασχολίες της, η Ευρυδίκη Τρισόν - Μιλσανή, που κατέθεσε τις απόψεις της και στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης GATMI, είναι καλλιτεχνική διευθύντρια του Μουσείου Κώστα Τσόκλη στην Τήνο και γνωρίζει από πρώτο χέρι τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σημαντικά περιφερειακά μουσεία της χώρας λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης. Παρ' όλα αυτά παραμένει αισιόδοξη λόγω των ιδιωτικών κεφαλαίων που τα βοηθούν να συντηρούνται σε υψηλό επίπεδο.
«Τα ιδιωτικά μουσεία είναι πάντοτε προβληματικά γιατί τις περισσότερες φορές αυτοχρηματοδοτούνται. Χρειάζεται πολύ πάθος και δουλειά εκ μέρους αυτών που προσφέρονται να δουλέψουν. Ωστόσο από την αρχαιότητα η ιδιωτική πρωτοβουλία στην Ελλάδα έκανε θαύματα» σημειώνει.
Σε γενικές γραμμές, διαπιστώνει ότι η καλλιτεχνική ζωή στη χώρα μας παραμένει ανθηρή παρά τα οικονομικά προβλήματα και τις μειώσεις στους προϋπολογισμούς για την τέχνη τους οποίους χαρακτηρίζει φυσιολογικούς. «η Ελλάδα παρ' όλη την οικονομική κρίση έχει ιδιαίτερα ανθηρή καλλιτεχνική ζωή. Τα πολιτιστικά κέντρα μικρά και μεγάλα αφθονούν, τα μουσεία διατηρούν έναν ρυθμό εκθέσεων και δραστηριοτήτων, το θέατρο είναι ιδιαίτερα πλούσιο, οργιάζουν μπορώ να πω οι παρουσιάσεις βιβλίων, οι διαλέξεις τα σεμινάρια κ.τ.λ. Οταν βρίσκομαι στην Αθήνα, δεν ξέρω πού να πρωτοπάω». Εκτιμά, ωστόσο, ότι αυτό δεν συνεπάγεται αναγκαστικά ότι η κρίση θα γεννήσει και ένα νέο κύμα στην τέχνη με ελληνική προέλευση. «Οσο για την έκρηξη που θα ζήσουν οι νέοι καλλιτέχνες λόγω ύφεσης, αυτό δεν είναι σίγουρο. Είναι δύσκολο να δημιουργείς όταν δεν μπορείς να δείξεις τα έργα σου κι όταν δεν κερδίζεις τη ζωή σου χάρη σ' αυτά.
Λόγω τoυ επαγγέλματός της αλλά και του τόπου κατοικίας της, η κ. Τρισόν - Μιλσανή είναι σε θέση να καταγράψει την εικόνα που έχουν για την Ελλάδα της κρίσης οι άνθρωποι της τέχνης στη Γαλλία. «Γενικά οι Γάλλοι αυτή τη στιγμή έχουν μια σκοτεινή εικόνα για μας. . Μας λυπούνται μέσω αυτών που διαβάζουν στην εφημερίδα ή βλέπουν στην τηλεόραση».
Μια «καλλιτεχνική σκευωρία»
Ο σκληρός κόσμος των μουσείων
Ο σκληρός κόσμος των μουσείων
Το τελευταίο μυθιστόρημα της Ευρυδίκης Τρισόν - Μιλσανή με τίτλο «Καλλιτεχνική Σκευωρία» εκτυλίσσεται στους γνώριμους γι' αυτήν χώρους των μουσείων και κυρίως στο Κέντρο Πομπιντού όπου πέρασε μεγάλο μέρος της επαγγελματικής ζωής της. Οπως επισημαίνει, «με διασκέδασε να φανταστώ μια ''σκευωρία'' στο Κέντρο Πομπιντού όπου εργάστηκα τριάντα χρόνια και που γνώρισα τόσο καλά. Εμπνεύστηκα και από πραγματικά γεγονότα που τα μεταμόρφωσα και τα εισήγαγα έντεχνα στην αφήγηση. Καμιά φορά το πραγματικό ξεπερνά και την πιο τρελή φαντασία. Ο άνθρωπος που υπηρετεί την τέχνη είναι εκλεπτυσμένος αλλά όχι άγιος».
Ο κόσμος που περιγράφει η κ. Τρισόν - Μιλσανή στο βιβλίο της, ωστόσο, μικρή σχέση έχει με όσα βιώνουν οι άνθρωποι της τέχνης που εργάζονται σε μουσεία. «Ο σκοτεινός κόσμος που περιγράφω είναι κατά ένα μεγάλο μέρος κύημα της φαντασίας. Υπάρχουν πάντοτε μικρές εχθροπραξίες στα περιβάλλοντα των Μουσείων όπου ο καθένας με τον τρόπο του θέλει να επιβάλει τη γνώμη του. Καθώς είναι ένας χώρος όπου κανείς δεν γίνεται πλούσιος επιθυμεί τουλάχιστον να φανεί, να διακριθεί.» εξηγεί.