Περνάει το μάτι καμμιά φορά από πάνω τους στο πήγαιν' έλα της διαδρομής. Συνήθως, ψάχνεις να δεις από πού τα ανέβασαν στο τελευταίο πάρ...
Περνάει το μάτι καμμιά φορά από πάνω τους στο πήγαιν' έλα της διαδρομής. Συνήθως, ψάχνεις να δεις από πού τα ανέβασαν στο τελευταίο πάρκινγκ τους.
Είναι δεδομένα, άρα απαρατήρητα, περίπου αόρατα. Άμα σε ρωτήσει κανείς "Τί βλέπεις άμα περνάς απ΄τα Ρέντια;" δύσκολα θα σκεφτείς ν' απαντήσεις πως βλέπεις παρατημένο τοαυτοκίνητο του Τάδε...
Σαπίζουν στην άκρη του δρόμου με απίστευτα αργό ρυθμό, τόσο που όταν τα προσέξεις, δεν είσαι σίγουρος αν αφέθηκαν εκεί σκουριασμένα και με σπασμένα τζάμια ή αν ο καιρός προκάλεσε σιγά σιγά την φθορά
Δεν είναι στολίδια του τόπου, μα ο χρόνος που έχει περάσει, θαρρείς και τάχει κάνει ένα με το περιβάλλον.
Απέχουν πολύ από το να τα πεις σκουπίδια, μα τελικά, σκουπίδια είναι, όσο κι' αν δε σου κάνει καρδιά να το παραδεχτείς.
Κι' όμως, για τους παληότερους από εμάς το κάθε ένα από αυτά είναι αναγνωρίσιμο, έχει ένα παρελθόν που το ξέρουμε καλά, βλέποντάς τα είμαι σίγουρος πως στ' αυτιά μας ακούγεται καθαρά ο χαρακτηριστικός ήχος της μηχανής τού καθενός.
Πολλά από αυτά μάλιστα, ήτανε θρύλοι στα νιάτα τους. Η πρώτη "μηχανή" που ήρθε στα Κελλιά, για παράδειγμα...
Με άλλα πάλι, πιθανόν νάχουμε κάνει και μια βόλτα στα δικά μας νιάτα.
Και πάντα έχεις μιάν εντύπωση πως, όσο μαύρα κι΄αν είναι τα χάλια τους, κάπως θα τασυμμαζέψει κάποιος και θα ξανακυλίσουν στην άσφαλτο...
Ή πως θα τα δεις φορτωμένα να τραβάνε την ανηφόρα στην Παληόμαντρα για πίσω...
Είναι δεδομένα, άρα απαρατήρητα, περίπου αόρατα. Άμα σε ρωτήσει κανείς "Τί βλέπεις άμα περνάς απ΄τα Ρέντια;" δύσκολα θα σκεφτείς ν' απαντήσεις πως βλέπεις παρατημένο τοαυτοκίνητο του Τάδε...
Σαπίζουν στην άκρη του δρόμου με απίστευτα αργό ρυθμό, τόσο που όταν τα προσέξεις, δεν είσαι σίγουρος αν αφέθηκαν εκεί σκουριασμένα και με σπασμένα τζάμια ή αν ο καιρός προκάλεσε σιγά σιγά την φθορά
Δεν είναι στολίδια του τόπου, μα ο χρόνος που έχει περάσει, θαρρείς και τάχει κάνει ένα με το περιβάλλον.
Απέχουν πολύ από το να τα πεις σκουπίδια, μα τελικά, σκουπίδια είναι, όσο κι' αν δε σου κάνει καρδιά να το παραδεχτείς.
Κι' όμως, για τους παληότερους από εμάς το κάθε ένα από αυτά είναι αναγνωρίσιμο, έχει ένα παρελθόν που το ξέρουμε καλά, βλέποντάς τα είμαι σίγουρος πως στ' αυτιά μας ακούγεται καθαρά ο χαρακτηριστικός ήχος της μηχανής τού καθενός.
Ή πως θα τα δεις φορτωμένα να τραβάνε την ανηφόρα στην Παληόμαντρα για πίσω...
