Page Nav

HIDE

Grid

GRID_STYLE

Pages

Classic Header

{fbt_classic_header}

Breaking News

latest

Δημοτικό σχολείο Σμαρδακίτου 1950 - 1987 (37 Χρόνια Προσφοράς)

Έτος 1950. Το χωριό Σμαρδάκιτο δεν έχει Δημοτικό Σχολείο. Οι τριάντα μαθητές του αναγκάζονται να φοιτούν στο πλησιέστερο Σχολείο,...

Έτος 1950. Το χωριό Σμαρδάκιτο δεν έχει Δημοτικό Σχολείο. Οι τριάντα μαθητές του αναγκάζονται να φοιτούν στο πλησιέστερο Σχολείο, στο χωριό «Κάμπος». Μεγάλη ταλαιπωρία γι αυτούς να μεταβαίνουν κάθε πρωί με τα πόδια και με αντίξοες καιρικές συνθήκες (κρύο, βροχή, χιόνια, ζέστη) μισή ώρα δρόμο. Για να συντομεύουν την απόσταση δεν πήγαιναν από τον βατό κανονικό δρόμο, αλλά από τα δύσβατα μονοπάτια, ανεβοκατεβαίνοντας τις ομπατές (είσοδοι χωραφιών) και περνώντας μέσα από το λαγκάδι στα «Καταφύλια» με τον κίνδυνο να παρασυρθούν από το ορμητικό ρέμα τις βροχερές μέρες του χειμώνα.

Προοδευτικοί και ευέλπιδες οι κάτοικοι του χωριού με πρωτοπόρο τον Αντώνη Δαβερώνη (Σμυρνιό) δραστηριοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, ιδίως πολιτικό και με τη βοήθεια του τότε βουλευτή Κυκλάδων, τον Τήνιο Πάρι Λιαρούτσο, πέτυχαν την ίδρυση  Δημοτικού Σχολείου στο χωριό Σμαρδάκιτο το 1951 Φ.Ε.Κ. (273/8.10.1951).

Αμέσως προσπάθησαν να βρουν δάσκαλο που να δέχεται να διορισθεί προσωρινά για να λειτουργήσει γρήγορα το Σχολείο. Υποσχέθηκαν μάλιστα στην προϊσταμένη Αρχή ότι θα τον πληρώνουν οι ίδιοι μέχρι να γίνουν επίσημοι διορισμοί δασκάλων από το Κράτος. Τότε απευθύνθηκαν στην αδιόριστη δασκάλα κ. Ορσαλία Απέργη, η οποία δέχτηκε τους όρους και με τη σύμφωνη γνώμη του προϊσταμένου της Επιθεωρητή Στοιχειώδους Εκπαίδευσης
Περιφερείας Σύρου διορίστηκε με το με Αριθ. 1864/12/12/1951 έγγραφο της Επιθεώρησης,
ως έκτακτη και προσωρινή δασκάλα στο Σχολείο Σμαρδακίτου.

Την πρώτη Σχολική Εφορεία την αποτελούσα ο Μιχαήλ Φώσκολος, ως πρόεδρο και ο Αντώνης Δαβερώνης ως ταμίας και μέλη γονείς των μαθητών. Κάθε μήνα, περιφέρονταν στα σπίτια του χωριού για να εισπράξουν το ποσό που αναλογούσε στον καθένα για να συμπληρωθεί ο μισθός της δασκάλας. Αυτό κράτησε για επτά (7) μήνες, από το Δεκέμβριο 1951 μέχρι τον Ιούνιο του 1952. Σαν διδακτήριο χρησιμοποιήθηκε το Παπαδικό (σπίτι του παπά) του χωριού. Μεταφέρανε θρανία από το γειτονικό Σχολείο, αγοράσθηκαν τα απαραίτητα βιβλία του γραφείου και το σχολείο άρχισε να λειτουργεί κανονικά τον Δεκέμβριο του 1951.

Όμως, επειδή δέχονταν πιέσεις από την Προϊστάμενη Αρχή, έπρεπε επειγόντως να βρεθεί οικόπεδο για την ανέγερση Διδακτηρίου όπως είχαν υποσχεθεί. Μετά από πολλές προσπάθειες πείστηκε ο Πέτρος Καυκαλάς (ή Χιώτης) να παραχωρήσει ένα χωράφι του, το οποίο κρίθηκε κατάλληλο για την ανέγερση Διδακτηρίου με το έγγραφο αριθ. 113146/29/ 11/1952.
Το Μάρτιο του 1953 λαβαίνει τον μόνιμο διορισμό της, στο Σχολείο Σμαρδακίτου η κ. Ορσαλία Απέργη και από τότε αρχίζει ο αγώνας για την εξεύρεση πόρων για την ανέγερση Διδακτηρίου.
 
Οι κάτοικοι, πρόθυμοι ήταν πάντα στο κάλεσμα της δασκάλας να προσφέρουν την προσωπική τους εργασία οι ίδιοι και τα ζώα τους για τη μεταφορά των οικοδομικών υλικών. Δύσκολα τα χρόνια! Ας σημειωθεί ότι ο αμαξωτός δρόμος δεν υπήρχε τότε. Αλλά και οι γυναίκες δεν έμεναν άπραγες. Κάθε Κυριακή μαζεύονταν στο οικόπεδο για να σπάσουν με σφυριά τις μεγάλες κοτρόνες σκληρής πέτρας (άξαχας) που μετέφεραν οι άντρες από μακριά για να τις μετατρέψουν σε χαλίκι.

Δάσκαλοι που υπηρέτησαν στο Δημοτικό Σχολείο Σμαρδακίτου – Τήνου:

1. Ορσαλία Απέργη (1951 έκτακτη) 1953 Μόνιμη.       2. Αριστοτέλης Δεληγιάννης (κοινοτικός)
3. Νανά Βουτσίνου                                                        4. Ιωάννα Δεσύπρη
5. Στυλιανός Δεσύπρης                                                 6. Εμμανουήλ Επτακοίλης
7. Θεόδωρος Παπανδρέου                                            8. Αθανάσης Ευστρατίου
9. Κων/να Γρυπάρη                                                      10. Ιωάννης Ξηρουχάκης
11. Αριστείδης Μπούτας                                              12. Γωγώ Σανταμούρη

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΜΑΡΔΑΚΙΤΟ,
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ

(Όλες οι τάξεις)
1. Αντώνης Ιγν. Βιδάλης                     2. Κατερίνα Λεον. Βιδάλη
3. Μαίρη Ιγν. Βιδάλη                    4. Μαρία Ιακ. Δασύρα
5. Μαριγούλα Αντ. Δελλατόλα                6. Αντώνης Φραγκ. Κρητικός
7. Μαρία Πέτρου Κρητικού           8. Ιωσήφ. Π. Κρητικός
9. Κονκέπτα Ιωσ. Ρεμούνδου              10. Ιωσήφ Ιωσ. Ρεμούνδος
11. Αντώνμης Γ. Ρεμούνδος             12. Μαρία Γ. Ρεμούνδου
13. Ματθαίος Γ. Ρήγος                  14. Ισίδωρος Γ. Ρήγος
15. Αντώνης Γ. Ρήγος                          16. Αντώνης Αντ. Πιπέρης
17. Πέτρος Γ. Φιλιππούσης                 18. Κατίνα Γ. Φιλιππούση
19. Καίτη Θωμά Φιλιππούση            20. Γεωργία Ι. Φιοράντη
21. Μαίρη Μιχ. Φωσκόλου                         22. Αντωνία Ζάννε Φωσκόλου
23. Αντώνης Εμμ. Φώσκολος               24. Μάριος Αντ. Δασύρας
25. Μαριάννα Μάρ. Φωσκόλου            26. Γιάννης Θ. Φώσκολος
27. Μαρία Μ. Πιπέρη                               28. Φραγκίσκος Μ. Πιπέρης
29. Ειρηναίος Αντ. Δαβερώνης        30. Μαρία Γ. Φιοράντη

Σήμερα το Δημοτικό Σχολείο του χωριού είναι έρημο και σχεδόν ερειπωμένο… 

Χάσκουν τα παράθυρα και οι πόρτες του στο κενό. Ευτυχώς υπάρχουν παιδιά ακόμα στο χωριό για να γεμίζουν με τις χαρούμενες φωνές τους και τα παιχνίδια τους το δρόμο και τη «μπασκέτα» που τους έφτιαξε ο Σύλλογος. Δε φτάνουν, βέβαια, για να μπορέσει να λειτουργήσει ένα σχολειό. Έτσι, καθημερινά ένα αυτοκίνητο τα μεταφέρει στο απέναντι χωριό των Λουτρών,  όπου συγκεντρώνονται στο φιλόξενο χώρο της Σχολής των Ουρσουλινών τα παιδιά απ’ όλα τα δημοτικά διαμερίσματα του πρώην Δήμου Εξωμβούργου. Άλλα ακόμα παιδιά, Σμαρδακιανά κι αυτά, που κατοικούν με την οικογένειά τους έξω από τα όρια του οικισμού, φοιτούν στα σχολεία της Χώρας. Ανταμώνουν όλα μαζί κάθε Κυριακή και τις γιορτές στο κοινό χωριό τους για να λάβουν ενεργό μέρος στη Θ. Λειτουργία. Σ’ αυτά έπεσε ο κλήρος να δώσουν ένα αύριο και μια συνέχεια στο χωριό τους…

Οι καιροί αλλάζουν. Και κάποιες φορές είναι δύσκολοι. Όπως και στις μέρες μας. Υπήρξαν και άλλες εποχές, επίσης δύσκολες. Στο τέλος μετρά όποιος δεν παραδίδεται στους «καιρούς», αλλά προσπαθεί να τους αλλάξει προς το καλύτερο.

Eυχαριστούμε το Μάριο Φώσκολο και το http://smardakito.blogspot.gr


                                                                                                                  ΟΡΣΑΛΙΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ